(i.). Erkeklerin üst dudağı üzerinde biten kıllar: Bıyık çıkmak, bıyığı gelmek. Kara bıyık, sarı bıyık, ak bı138 yık. Bazı hayvanlarda da olur: Kedi, arslan bıyığı. Ak bıyık = Bıyığı ağarmış (ihtiyar). Bıyıkaltı = Alay. Bıyıkaltından gülmek = İstihza etmek. Balıkbıyığı = Balinanın ağzından çıkan saz gibi şey. Beşbıyık = Muşmulanın iri çeşidi. Palabıyık = Bıyığı pala gibi uzun ve sert. Terbıyık = Bıyığı yeni çıkmış. Tavşanbıyığı = Bir cins ot.

(i.). İri cins muşmula.

(f.). Bıyığı gelmek, bıyıklı olmak: Erkekler yirmi yaşlarında bıyıklanırlar.

(i.). Bıyığı olan; ak, sarı, kara bıyıklı = Bıyığı bu renklerin birinde olan. Ter bıyıklı = Bıyığı yeni gelmiş. Kıranta bıyıklı = Bıyığına kır serpmiş olan.

mustached.

with a moustache. moustached.

having a m ustache.

(i.). Bıyığı olmayan, henüz bıyığı çıkmamış.

without a m ustache.

(i.). Gür ve yanaklara doğru uzanan bıyık.

(i.). 1. Çok uzun ve gür bıyık. 2. Bu şekilde bıyığı olan. (bk.) Post.