(i.). 1. Kol ile bilek kemiklerinin birleştiği yerdeki büküm. Ar. mirfik: Elleri dirseğe kadar yıkamak. 2. Ortasından bükümlü veya bir yere dayanmaya mahsus kereste: Bir dirsek dayamak. 3. Köşe, zaviye: Yol, orada bir dirsek teşkil ediyor. 4. Makine vesairelerde ortasından bükümlü kol. 5. (denizcilik) Dirsek başı = Gemi altının birdenbire yukarıya doğru kıvrıldığı yer.