(i. A. c.) (m. celîl). (bk.) Celîl. Celîl ler, yüksekler. Ecille-i ricâl-i devlet-l Aliyye = Osmanlı devletinde Tanzimat’tan sonra Ulâ sınıf-ı evveli rütbesini taşıyan devlet memurlarına denirdi.