(i. A.) (c. fetâvâ, fetâvî). Bir mesele ve dava hakkında İslâm hukukuna uygun olarak müftü tarafından verilen hüküm veya karar. Şer’İ fetvâ, fetvâ vermek. Fetva emini = Osmanlı devrinde meşihat işlerini gören dairenin reisi olan kazasker. Fetvâ-penâh = Şeyhülislâm. Dâire-i fetvâpenâhî = Meşîhat, şeyhülislâmlık dairesi.