(i. A.) (c. fetâvâ, fetâvî). Bir mesele ve dava hakkında İslâm hukukuna uygun olarak müftü tarafından verilen hüküm veya karar. Şer’İ fetvâ, fetvâ vermek. Fetva emini = Osmanlı devrinde meşihat işlerini gören dairenin reisi olan kazasker. Fetvâ-penâh = Şeyhülislâm. Dâire-i fetvâpenâhî = Meşîhat, şeyhülislâmlık dairesi.

mufti's opinion on a matter involving religious law. advisory opinion.

(A.) [فتوی] kadının verdiği şer’î karar.

(i. F. A.). Fetvâ verilen yer. Eskiden İstanbul’da meşîhat (şeyhülislâmlık) dairesi.

(i. A. F.). Fetvâya sığınan. Osmanlı devletinde şeyhülislâmlara denirdi.