(i. A. gavâyet’ten smüş.) (m. gaviyye). Yolunu şaşırmış, sapmış. Fars. gümrâh. Ar. dâl.

(i. A.) (mü. lugaviyye). 1. Lugata ait, lügat ilmine dair: Te’lîf-i lugavî; tahkıykaat-ı lugaviyye. 2. Terim olmayıp konuşulan dile ait olan: Bu kelimenin lugavî mânâsı. 3. (i. A. c.) Lugaviyyûn. Lügat ilmi mütehassısı veya sözlük yazarı.