(a kısa) (i.) (Fars. mecûsî ve ateşperest demek olan «gebr» den veya A. «kâfir» den). 1. Vahdaniyete (Tanrı’nın birliğine) inanmayan adam, dinsiz, Ar. kâfir. 2. Müslüman olmayan, gayr-i Müslim Hıristiyan, nasrânî. Gâvur olmak = Dinden düşmek, kâfirleşmek (kaba bir tâbir olduğundan kullanılması nezaketsizlik sayılır).
(a kısa) (i.). Dinsiz olan kâfir ve putperestlerin tarz ve usûlünde veya dilinde olan: Gâvurca itikat, kitap, yazı. Kâfir ve dinsizlerin tarz, hal ve dilinde: Gâvurca ibadet etmek, konuşmak, yazmak.