(i. A.). 1. Bez ve kumaş parçası. 2. Dervişlerin giydikleri üst giyeceği. 3. Cübbenin altına veya gecelik entarisi üstüne giyilen dize kadar veya daha kısa pamuklu elbise. Hırka-i Saadet, Hırka-i Şerif (doğrusu: Şerife) = Mübârek emânetlerden olan, Peygamberimizin hırkaları.
(i. F. A.). Peygamber’in hırkası. İstanbul’da Hz. Muhammed’e ait iki hırka vardır. Biri Yavuz Sultan Selim tarafından getirilmiştir. Topkapı Sarayı müzesindeki Hırka-i Saâdet Dairesi’ndedir. Diğeri Hırka-i Şerîf diye anılır; Şükrullah Efendi adında bir zat tarafından İstanbul’a getirilmiştir. Aynı adla anılan camide muhafaza edilir.
(i. A. «şeref» ten smüş). (mü. şerîfe) (c. eşraf, şürefâ). 1. Şeref sahibi: Câmî-i şerîf, tefsîr-i şerîf. 2. Soyunda şeref bulunan, asil, ileri gelen (Bu mânâ ile başlıca cem’i «eşrâf» kullanılır). 3. Hz. Hasan yoluyla Peygamber’den inenler veya bu iddiada bulunan (bu mânâ ile cem’i «şürefâ» gelir), (bk.) Seyyid.
