(i.). İncitmek işi. bk. İncitmek.

strain.

rick.

(f.). 1. Dokunmak, ilişmek. 2. Can acıtmak, üzüntü vermek, Osm. eza ve cefa etmek: Uslu çocuklar hayvanları incitmezler. 3. Kalb kırmak: Hassas adamdır, incitmeyin. 4. Ağrılı veya yaralı bir organa dokunup ağrıtmak: Kolumu, çıbanımı incittiniz. 5. Vurmak, ağrıyacak bir hale getirmek, yara ve bere olmadığı halde ağrıtmak: Attan düşüp kolunu ve bacağını incitmiş.

hurt. offend. harm. touch. injure. wound. aggrieve. cut. cut up. gall. hurt deeply. mortify. pique. rive. scarify. scathe. scotch. sting. strain.

cut. harm. hurt. injure. pain. pique. to hurt. to injure. to strain. to offend. to cut. to pique. to tread on sb's corns. to tread on sb's toes.

to hurt. to injure. to strain. to offend. aggrieve. cut. harm. pique. rick. to tread on sb's toes. wound.