(i. A.) (c. iştiâlât). Tutuşma, parlama, alevlenme, yalınlanma: Ateş, rüzgârdan iştiâl etti. Kaabil-i iştiâl = Birden tutuşup parlayabilen (barut ve kibrit gibi şeyler).

(A.) [اشتعال] alevlenme, yalazlanma, parlama, tutuşma.