(İTİLA) (i. A. «ulüvv» den masdar). 1. Yükselme, yukarı çıkma, Ar. irtifâ: Beş bin metreye kadar irtifâ eden dağlar. 2. Yüksek derecelere yetişme, Osm. nâil-i derecât-ı Aliyye olma: İtilâ-yı şân ü şerefi İçin duâ ederim.
(İTİLAF) (i. A. «ülfet» ten masdar). 1. Görüşme, anlaşma, uyuşma, alışma, Ar. ülfet, ünsiyet. 2. Muvafakat (siyasî dilde Fr. entente kelimesi yerine kullanılır: Filân mesele hakkında devletler arasında husûle gelen itilâf).