(i. A. «ahz» den masdar). T. Edinme, kabûl etme: Bu kanunu ittihâz etmiştir; onu dost ittihâz etti: Dostluğa kabûl etti. 2. Addetmek, saymak, nazariyle bakma: Bunu kendisine kaide ittihâz etmiştir. 3. Kullanrwa, istimal etme: Şu iki odayı misafir odaları ittihâz ediyorum. 4. Düşünme, kurma, başvurma: Bunun önünü almak için bir tedbir ittihâz etmeli.