(i. A. «halife» den). 1. Eskiden mekteplerde öğretmenin yanında bulunan, hademeden üstün görevli: Mektep kalfası. 2. Dülger ve duvarcı ustasının ikincisi. 3. (ikinci mânâdan gelir) Bina inşasını üstüne alan başusta: Kalfanız kimdir? Binayı hangi kalfaya yaptıracaksınız? Bizdeki kalfaların çoğu mimarlıktan habersiz, duvarcılıktan veya dülgerlikten yetişmedir. 4. Bir kalemde kıdemli kâtip (bu mânâda c. hâlinde «hulefâ» kullanılıp başlarına da «ser-hulefâ» denmiştir). 5. Eskiden bir dairede cariye ve halayıkların başı. 6. Umumiyetle halayıklara verilen unvan. Başkalfa = Birinci yamak, serhalîfe.