(f.). 1. Yolcu ve misafire konak yapmak: Bizi köyde bir eve kondurduler. 2. Yerleştirmek, yer tutturmak, oturtmak: Elması başına kondurdu. Toz kondurmamak = Bir kimse hakkında hiçbir suç ve kötülük kabûl etmemek: Kendisi sevdiği adama toz kondurmaz.
to make alight upon. to tack on. to stick on. to accept (that one is. to label sb a. to put sb down as a. suddenly to place a kiss on. to give (quick reply. land.
