(i)., (f). şerit, bant, kordele; sargı; kemer; kayış; çizgi; (f). çizgilerle süslemek.

(i). ince ve uzun bayrak; bandrol; den. flandıra; (mim). üzerine kitabe yazılan kordele şeklindeki tezyinat.

(i.) saç kordelesi, bant .

(i.) (Fr. cordon). 1. İpekten, az çok kalın, kaytan ve İp: Kanepenin etrafına kordon geçirmek, çıngırak kordonu. 2. Saat asmaya mahsus altın vesaireden zincir: Kordonunu çalmışlar. 3. Nişan asmaya mahsus enli ve kalınca kordele: Birinci rütbeden nişanlar büyük kordon ucuna takılırdı. 4. Bir sıra teşkil eden tahta veya taş çıkıntısı, çıkıntılı oyma sırası. 5. Bir yerin karantinaca veya gümrük, vesairece muhafazası için tayin olunan ve kolcularla muhafaza olunan sınırı: Şehrin. etrafına kordon çekmişlerdi. 6. Bir sınırın muhafazası için konulan karakol silsilesi. 7. (denizcilik) Kullanılmış halattan ayrılan kolların her biri.

i. kuş sorgucu tepe ibik; saç topuzu; kordele ve tüy gibi saç süsü.

(TUHAFİYYE) (i. A.). Çorap mendil eldiven gibi giyime ve kordele, dantele gibi elbise süsüne yarar şeyler.