(u uzun) (i. A. «şugl» den imef.) (mü. meşgule). 1. Bir işle uğraşan, işte bulunan, iş görmekte olan: Siz geldiğiniz zaman ben meşguldüm, kendisini yazı yazmakla meşgul buldum. 2. Dalgın, derin bir düşünceye dalmış: Sizi pek meşgul görüyorum,, zihnim meşguldü, söylediğini anlayamadım. Meşgul etmek = Sözle zihnini işgal edip iş görmesine engel olmak: Bir sözüm var, amma korkarım ki, sizi meşgul ederim.
