(i. A. «husûs» tan masdar) (c. tahsîsât). Bir şeyi birine veya bir tarafa mahsus kılma, ait etme: Kendisine bir oda tahsis ettiler, çayırın bir parçasını atlarına tahsis etti. Bi’t-tahsîs, be tahsis Ayrıca. Cem’i: Bir şahıs, daire veya topluluğa tayin edilmiş maaş ve diğer masraflar, Ar. muhassesât.