(TAHRİR) (i. A. «harere» den) (c. tahrîrât). 1. Yazma, Osm. kitâbet. a. Kitap telif etme, kaleme alma. 3. Kayıt, deftere geçirme. Tahrîr-i emlâk = Emlâk sayımı. Tahrîr-i nüfûs = Nüfus sayımı. 4. (c. müfret gibi). Posta ile gönderilen resmî mektup: Telgrafla ifade olunamaz, tahrîrât yazmalı (eski tâbir). Tahrîrât kalemi = Eskiden sancak ve kazâların yazışmalarına bakan kalem.
