(i. A. «hüsn» den masdar). 1. Güzel bulup takdir etme, alkışlama, övme, beğenme: Yazısını görenler tahsîn ettiler. Tahsîn-hân = Tahsîn ve aferin okuyan, takdir eden. Tahsîn-gerde = Takdir olunmuş, beğenilmiş. 2. Eskiden talebelere verilen mânevî mükâfat.