(TEDBİR) (i. A. «dübûr» dan) (c. tedâbîr). 1. Bir işin sonunu düşünerek başarılı olması için teşebbüs. 2. Bir işin başarıyla sona ermesi için düçünülmüş yol: Güzel bir tedbir kurmuş. Hüsn-i tedbîr = İyi düşünülerek bulunan yol. Sû-i tedbîr = iyi düşünemeyerek alınan yanlış tedbir.