(TEFSİR) (I. A. «fesr» den) (c. tefsîrât, tefâsîr). 1. Açıklama, izah, Ar. şerh, tafsil: Bir sözü tefsîr etmek. 2. Kur’an-ı Kerîm’in sûrelerini şerh ve açıklayarak gereken tafsilât ve mütalâaları beyan etme ve buna dair kitap yazma: Kur’an-ı Kerîm’i tefsîr etmeye muktedir; Ayet-i Kürsî’yi tef.’’ etmiştir. 3. (masdar mânâsından ayrı oıarak) Kur’an-ı Kerîm’in şerhi, bütün Mushaf-ı Şerîf’in veya bir yahut birkaç SÜre-i Şerîfe’nin şerhini havi kitap: Tefsir yazmakla meşguldür; tefsîr-i kebîr, Zemahşerî’nin tefsîri (bu mânâ ile cem’i tefâsîr gelir). 4. Kur’an-ı Kerîm’in mânâsı, İrâbı vesair teferruatına ait ilim: Tefsir okuyor; tefsir okutmakla meşguldür; ilm-i tefsir.
interpretation. explanation. expounding. commenting on the Koran. commentary on the Koran (in the form of a book. comment. commentary. construction. exegesis. exposition. gloss. paraphrase. rendition.
