(f.). 1. Birbirini tutmak, birbirine ilişip dokunmak, temas etmek: El ele tutuştular. 2. Kavga etmek, mücadele etmek: Onlar sonunda tutuşacaklardır. 3. Alevlenmek, parlamak: Ateş tutuştu, ocak tutuşmuş. 3. Başlamak, girişmek, teşebbüs etmek: Kavgaya, yazıya tutuştu. 4. Birlikte tutmak, bir yere getirmek, temas ettirmek: El tutuşmak. 5. Bağlamak, anlaşmak: Lades tutuşmak, bahis tutuşmak. Etekler tutuşmak = mec. Çok telâş etmek, çaresiz kalıp ne yapacağını şaşırmak. Haberi alınca etekleri tutuştu.
(f.). 1. Birbirine tutturmak: El ele tutuşturmak. 2. İliştirmek, bitiştirmek: Bunun iki kenarını tutuşturmalı. 3. Kavga ettirmek: Onun maksadı bizi tutuşturup uzaktan seyretmektir. 4. Alevlendirmek: Şu odunları tutuşturmalı. 5. Sıkıştırmak, usullacık vermek, eline bırakmak: Eline birkaç kuruş tutuşturdu.
to set sth on fire. to ignite. to kindle. suddenly to thrust sth into sb's hands. to cause to start (fighting , wrestling. to fasten things together. burn. enkindle. light.
