(i. A.). 1. Başkasının işini görmeye memur olma, vekillik. 2. (hukuk) Kendi işi ile başkasını vazifelendirme ve 0 işte onu kendi yerine koyma. 3. Hükümet azalığı, bakanlık, nâzırlık. Başvekâlet = Başvekillik. Vekâlet-i devriye = Başkasına devir, yani bir diğerini vekil etmeye selâhiyetli olan vekilin vekilliği.
