1.Arayarak veya tesadüfen bir şey elde etmek: Bahçede güzel bir çiçek buldum. Filân bir define buldu.

2.Kaybolmuş bir şeyi tekrar ele geçirmek: Kaybolan atı buldular. Düşürdüğünüz parayı buldunuz mu?

3.Varmak, erişmek: Yetmişi buldu, sağlıkla baharı bulalım.

4.Nâil olmak, ele geçirmek, zafer kazanmak, hâsıl etmek, şifâ, iyilik bulmak.

5.Uğramak, kötülüğe yakalanmak: Belâsını bulmak: İnsan ettiğini bulur.

6.Tedarik etmek: Bize biraz yemek bulmalı.Raslamak, tesadüf etmek, rasgelmek, görüşmek: Dün filânı buldum.Keşf, icat, ihtirâ etmek: Kristof Kolomb Amerika’yı, Gutenberg matbaayı buldu. Filân yeni bir makine, bir usûl buldu. Aralarını bulmak = Uyuşturmak, uzlaştırmak, barıştırmak. Aralık bulmak = Fırsat düşürmek. Arayıp bulmak = Aradığını bulmak, lâyık olduğu cezaya uğramak. Allah’tah bulmak = Tanrı gazabına uğramak. Vücut bulmak = Vücuda gelmek, mevcut olmak. Vuku bulmak = Meydana gelmek. Yerini bulmak = Yerine gelmek, icra olunmak. Yüz bulmak = Yüz verilmek, iyi muameleden azmak.

2.Tesadüf etme, isabet etme, ansızın gelip çatma.

3.Geçme, olma, meydana gelme: Çarşıda bir kavga vuku bulmuş. Vuku-ı hâl = Bir hâdisenin oluş şekli: Ben, vuku-ı hâli bildirdim. Kesîrü’lvuku = Çok ve sık olan. Nâdirü’l-vuku = Seyrek tesadüf olunan. Adîmü’lvuku = Hiç olmayan, vuku bulmayan.

1.Meydana gelen, olan haller, geçen maceralar.

2.Kavga ve dövüş, cinayet, yaralama gibi hâller: Vukuât-ı zabtiyye (Türkçe’de müfret gibi de kullanılır).

1.Durma, duruş, hareketten kalma, Ar. tevakkuf.

2.Bir hâlde bulunma, ileri veya geri gitmeyip aynı hâlde kalma: Hastalığı vukuf hâlinde (bu iki mânâ ile tevakkuf daha çok kullanılmıştır).

3.Bilme, anlama, haberdar olma, Ar. ıttılâ: Bu işe vukufum yoktur. Ehl-i vukuf; erbâb-ı vukuf = Bir iş hakkında tam, yeter malûmatı olan (lar), bilirkişiler.