Türk musikisinde: 1. 10/4 ile yazılan bir küçük usul. Aksak semaî (bk.) usulünün bir mertebesi ve: 2. Klasik bir şekil: Ağır aksak semâİ usulü ile bestelenmiş ağır semâİ.
(i.) (musiki). 1. Türk halk musikisinde bir vurma Aleti. Bir çeşit ilkel kastanyet. 2. Hokkabazın arkadaşına vurduğu çatlak tahta parçası ki az vurmakla çok ses verir, şakşaka.
(i.) (musiki). Presto, sür’at11. YûRÜK, YÖRÜK (i.). 1. Çabuk ve iyi yürüyen, İyi yol alan: Yürük at, yürük vapur. 2. Bir yerde durmayıp yürüyen halk, göçebe, Ar. bedevî, Fars. hayme-nişîn. Anadolu’da koyunları çok bazı Türkmen aşiretlerine denir. 3. Vaktiyle yeniçeriye yardımcı yaya askerî bölükleri.
